Als baby heb ik Lenn niet zo heel veel gedragen. Hij was een huilbaby en zelfs in de draagdoek kreeg ik hem niet stil. Ook spuugde hij door zijn reflux regelmatig vol in mijn decolleté en tja, ik was er wel een beetje klaar mee. Als grotere baby droeg ik hem wat vaker, maar even later wilde hij toch liever kruipen en lopen. Maar nu vindt mijn peuter het juist heerlijk om gedragen te worden. En ik vind het ook hartstikke fijn, maar er zijn toch behoorlijke verschillen tussen het dragen van een baby en het dragen van een peuter.

Het gewicht

Het eerste verschil is natuurlijk logisch; het gewicht. Elena weegt 6,5 kilo en Lenn weegt 13 kilo. Het dubbele dus, en dat merk je natuurlijk wel. Elena kan ik urenlang dragen, maar Lenn wordt na een tijdje toch wel erg zwaar…

Meewerken

Een peuter werkt een stuk beter mee als ik hem in de doek wil doen. Als ik hem in de ringsling draag, stapt hij er bijvoorbeeld zelf in. En doordat hij wat beter meewerkt, durf ik Lenn wel op mijn rug te knopen, maar Elena nog niet. Tegen Lenn kan ik zeggen ‘houd je even goed vast, anders val je’ en dan doet hij dat (meestal) wel. Toch draag ik ook Lenn liever op mijn buik of op mijn heup, want ik vind het fijner om hem te kunnen zien.

Een eigen mening

‘Ikke in de blauwe doek!’, roept Lenn als ik hem wil dragen. Tja, blauw is zijn lievelingskleur, dus dat is zijn favoriete doek. Gelukkig heeft Elena nog geen voorkeur, dus kan ik lekker zelf kiezen in welke doek ik haar doe. En Lenn is er soms na een tijdje wel klaar mee. Als we aan het wandelen zijn en hij ziet opeens dennenappels liggen, wil hij weer uit de doek.

Slapen

Elena valt in no-time in slaap als ik haar draag. Bij Lenn zijn we die fase voorbij, volgens mij heeft hij al zo’n twee jaar niet meer in de draagdoek geslapen. Maar dat is ook helemaal niet erg, ik vind het juist erg gezellig om een wakkere peuter te dragen.

De weg wijzen

Terwijl Elena in de draagdoek dus meestal lekker aan het slapen is, is Lenn voluit aan het kletsen. ‘Ikke weg wijzen?’ Ja hoor, wijs jij de weg maar. ‘Daar toe, daar even kijken, die boom toe…’ Of ‘Nee mama! Niet daar toe lopen! Andere kant!’ En als ik dat niet doe, begint hij nog wel eens te gillen. En geloof me, dan gegil klinkt nogal hard als hij zo dichtbij me is!

Draag jij je peuter (of kleuter) wel eens?