Laatst vertelde ik jullie al dat we eindelijk een doorverwijzing naar de kinderarts hadden gekregen. Daarna ging het heel snel, want vandaag mochten we al komen. Daar was ik natuurlijk erg blij mee, want hopelijk komen we nu eindelijk iets verder.

Naar de kinderarts

Alles is nu even anders dan anders, zo ook het bezoek aan het ziekenhuis. Bij de ingang moest ik mijn handen ontsmetten. Toen ik door wilde lopen, werd me verteld dat ik Elena’s handjes ook moest ontsmetten. Ik legde uit dat Elena heel veel eczeem heeft en dat ik bang was dat het zou prikken, maar het moest toch… Gelukkig leek ze er geen last van te hebben.

Bij de afdeling kindergeneeskunde werd ons meteen gevraagd of we verkoudheidsklachten hadden. Vervolgens moesten we even wachten en al vrij snel werden we geroepen. De kinderarts stelde ons een heleboel vragen of eten, drinken en allergieën in de familie. Vervolgens werd Elena helemaal nagekeken en behalve het eczeem zag alles er goed uit. Vervolgens vertelde de kinderarts dat ze ons door wilde sturen naar de eczeemverpleegkundige en dat we meteen bloed mochten laten prikken. Verder schreef ze andere zalfjes voor. Volgens onze huisarts kan Elena niet allergisch zijn voor de vaseline lanette die hij voorschreef, maar volgens de kinderarts komt een allergie voor lanette juist vrij veel voor.

Bloed prikken

Dat vond ik wel even spannend. Zelf ben ik altijd moeilijk te prikken, Nomi ook, en ik was bang dat het bij Elena ook erg lastig zou worden. Ze is natuurlijk nog heel klein en dan is het sowieso niet makkelijk om bloed te prikken en als ze dan ook nog eens dunne aderen heeft, kon het wel eens een hele opgave worden.

De verpleegkundige deed een poging om een goede ader te vinden. Eerst links, maar daar was weinig te vinden. Toen rechts en na een hele tijd zoeken vond ze een geschikte ader. Een andere verpleegkundige hield Elena’s arm vast, wat Elena helemaal niks vond. Doordat ze haar spieren aanspande was de ader weer verdwenen en moest de verpleegkundige nog een keer op zoek. Even later lukte het.

Elena wordt op van alles getest, zoals noten, gluten, pollen, dieren, koemelk, ei… Er waren dus vrij veel buisjes nodig en het duurde allemaal eventjes. Even leek er geen bloed meer in de buisjes te stromen en de verpleegkundige had het over opnieuw prikken, maar uiteindelijk was dat toch niet nodig. Omdat Elena zoveel eczeem heeft, wilde de verpleegkundige geen pleister op haar arm plakken en daarom kreeg ze een verbandje. Het zag er heel zielig uit, maar het was natuurlijk wel erg fijn dat ze zo goed meedachten.

Zalfjes ophalen

Vervolgens moesten we nog even naar onze eigen apotheek om nieuwe zalfjes op te halen. We hebben nu weer een hormoonzalf, maar een andere dan eerst (want door dat zalfje ging ze juist alleen maar krabben) en een nieuwe zalf om haar huid vet te houden.

Over drie weken hebben we een belafspraak met de kinderarts en binnenkort krijgen we een afspraak bij de eczeemverpleegkundige. Momenteel weten we dus eigenlijk nog niks, maar ik ben al heel blij dat alles nu in gang is gezet!