Het is alweer een tijdje geleden dat ik een update schreef over Nomi. Vandaag is ze twee en een half en dat vind ik wel een mooi moment voor een nieuw blogje. Ik vertel jullie over de peuterpuberteit, de peuterspeelzaal en hoe het verder met haar gaat.

De peuterpuberteit..

Het leek een tijdje mee te vallen met peuterpuberteit, maar vorige week barstte het opeens weer helemaal los. Nomi is knetter eigenwijs, probeert heel erg om haar zin te krijgen en ze kan om van alles en nog wat boos worden. Maandag wilde ze midden in de Hema opeens haar jas niet meer aan en ze ging plat op de grond liggen krijsen. Altijd fijn, dat soort acties in het openbaar. Maar goed, het hoort er natuurlijk bij en peuters schijnen heel veel te leren in deze periode. En vaak kan ik er ook best om lachen hoor.

Meisje-meisje

Nomi is echt een tutje. Ze speelt heel veel met haar poppen en knuffels en dan is ze echt een moedertje. Ook heeft ze een half jaar gezeurd over oorbellen, en die heeft ze nu eindelijk. Ze is ontzettend met kleding en uiterlijk bezig. Madam weet precies wat ze wel en niet aan wil, welk knipje of elastiekje ze in haar haar wil, et cetera.

Toch ook wel stoer

Aan de andere kant kan ze ook heel stoer zijn. Ze is gek op voetbal, houdt van buitenspelen en ze vindt het heel leuk om Bart in de schuur of in de tuin te helpen. Ook heeft ze het regelmatig over ‘vuurtje stoken’, maar we zijn er nog niet achter waar ze dat vandaan heeft.

Peuterspeelzaal

Nomi is in januari begonnen op de peuterspeelzaal en ze heeft het er ontzettend naar haar zin. Ze wordt steeds minder verlegen en volgens de leidsters doet ze leuk mee. Ze vindt alle kindjes lief, en laatst was het toch wel een tegenvaller dat een vriendinnetje 4 werd en niet meer naar de peuterspeelzaal ging. Het leukste op school is volgens Nomi knutselen, buitenspelen, liedjes zingen en koekjes eten.

Kletsen

Nomi kletst de oren van mijn hoofd. Vanaf het moment dat ze wakker wordt tot het moment dat ze naar bed gaat, is ze aan het kletsen. ’s Middags gaat ze meestal even naar bed, en vaak zit ze dan ook alleen maar te kletsen. Hartstikke leuk natuurlijk, maar sommige dingen mag ze wel wat minder zeggen. Zo roept ze iets te vaak ‘hou op’, ‘stop’ en ‘niet doen’. Vaak bij hele normale dingen, als ik bijvoorbeeld haar schoenen aan doe.

Het gaat dus hartstikke goed met Nomi! En die peuterpuberteit.. Tja, ik vrees dat we daar nog wel even last van blijven houden!