NOMI’S EERSTE WEEK

Vandaag even geen dagboekje zoals anders op maandag, want dat zou toch alleen maar over Nomi gaan. Daarom leek het me leuk om een verslagje van Nomi’s eerste week te maken.

Maandag
Op maandag 10 november 2014 werd Nomi Jill geboren, om 10.54. Ze werd geboren met een geplande keizersnede, omdat ze in een stuit lag. De keizersnee is me heel erg meegevallen, en binnenkort zal ik daar wat uitgebreider over schrijven.
Nomi deed het meteen heel goed. Op de uitslaapkamer heeft ze al borstvoeding gehad en daarna hebben we haar ook regelmatig aangelegd. Doordat ik een infuus en een katheter had, kon (en mocht) ik nog niet uit bed. Maandag heeft Bart dus heel veel gedaan, zoals aankleden, luier verschonen, et cetera.
Dinsdag
Een dag na de keizersnee mag je voorzichtig uit bed, en ’s ochtends hadden we een hele fijne verpleegkundige die meteen het infuus en de katheter eruit haalde, zodat ik zelf kon gaan douchen. Uit bed gaan voelde natuurlijk nog niet zo lekker, maar het was heerlijk om te kunnen douchen. Ik mocht Nomi aankleden en verschonen, en ze deed het super. Ze was wel wat afgevallen, dat moest even in de gaten gehouden worden. Ze huilde heel weinig, alleen als ze honger of een vieze luier had.
Woensdag
’s Ochtends vroeg werd Nomi gewogen en ze was weer wat afgevallen. Ze was nu bijna 10% afgevallen en daardoor mochten we nog niet naar huis. Na een keizersnee komt de borstvoeding vaak wat trager op gang en dat was bij mij ook het geval. ’s Ochtends heeft ze een keer kunstvoeding gehad (of nou ja, dat probeerden we, maar ze heeft bijna alles weer uit gekwijld) en verder begon ik met kolven, om de borstvoeding op gang te krijgen. Daarna dronk Nomi gewoon bij mij, en kreeg ze daarna een beetje afgekolfde melk. Verder deed ze het erg goed en de verpleegsters snapten ook eigenlijk niet waarom we niet naar huis mochten, maar het schijnt dat de kinderartsen erg voorzichtig zijn. Zelf baalde ik er behoorlijk van, maar ik wilde natuurlijk het beste voor Nomi.
Donderdag
Nomi was 50 gram aangekomen! Toen begon het wachten op de kinderarts, wat wel heel spannend was. Ze werd helemaal onderzocht en toen kregen we groen licht om naar huis te gaan. Ik voedde haar nog even in het ziekenhuis en toen begon ons ritje naar huis. Ik zat achterin, naast Nomi, zodat ik haar kon zien. Toen we thuis kwamen, was mijn moeder daar al. De verwarming stond lekker hoog, het hele huis was versierd, er stonden meerdere ooievaars in de tuin en er stond een bos bloemen. Heerlijk thuiskomen!
’s Middags kwam de kraamverzorgster en ze hielp met vanalles. Ik was vooral heel blij met alle informatie die ze gaf. Nomi deed het super en de borstvoeding kwam nu ook goed op gang. Ik had wel wat stuwing, maar dat hoort erbij. Nomi dronk goed, poepte en plaste goed, was lekker actief en ze zag er goed uit. Ze huilde weinig en was makkelijk te troosten, eigenlijk ging alles helemaal zoals het moest.
Vrijdag
Onze eerste nacht thuis zat erop en dat ging heel goed. Iedere drie uur voedde ik haar en daarna sliep ze weer lekker verder, en Bart en ik ook. ’s Ochtends was ze weer wat aangekomen en ze deed het heel goed. Ze was wel een beetje geel, maar dat schijnt erbij te horen.
Zaterdag
De nacht ging weer heel goed en ’s ochtends ging Nomi voor het eerst thuis in bad. Ze vond het heerlijk en ze was helemaal ontspannen. Qua voeding ging het ook erg goed, ik had geen stuwing meer en Nomi dronk heel goed. Zelf voelde ik me helemaal hersteld, maar dat schijnt nog niet te kunnen. Ik had geen pijn meer en ik kon alles weer zelf doen. Ik moet voorlopig natuurlijk nog wel rustig aandoen, in het ziekenhuis hebben ze me meerdere keren duidelijk gemaakt dat ik een zware buikoperatie heb gehad, maar het is wel heel fijn om me gewoon goed te voelen.
Zondag
Nomi was weer 20 gram lichter, dus dat moeten we even in de gaten houden. Eventueel kunnen we extra kraamzorg krijgen, maar we willen het nu ook wel graag zelf doen. Daarom besloten we zelf een babyweegschaal te bestellen, om haar gewicht goed in de gaten te houden. Ze moet nu natuurlijk niet meer gaan afvallen. Verder gaat alles echt heel goed, dus waarschijnlijk begint ze gewoon iets later te groeien.

Vanochtend woog Nomi hetzelfde als gisteren, haar gewicht is dus even een aandachtspuntje. Maar misschien heeft ze het metabolisme van haar vader en komt ze gewoon wat minder snel aan. We hebben een babyweegschaal besteld, zodat we zelf kunnen bijhouden of ze goed groeit, maar ik heb er eigenlijk wel vertrouwen in.

41 gedachten over “NOMI’S EERSTE WEEK

  1. Minke Maria schreef:

    Wat een enorm knappe baby! Ik hoop dat het goed blijft gaan met haar gewicht. Maar in ieder geval; gefeliciteerd met jullie wolk van een baby!

  2. Jennifer schreef:

    Ooh, heerlijk als je weer lekker naar huis mag en je kindje mag meenemen! Ik hoop dat ik gewoon thuis kan bevallen, maar wat lijkt het me ook bijzonder om je kindje echt mee naar huis te gaan nemen. Wat vervelend dat haar gewicht zo'n aandachtspunt blijft, maar dat komt vast wel in orde! Je moet vast nog een beetje je weg vinden in jullie nieuwe gezinsleventje en na een halve week ziekenhuis is het vast nog wel even wennen thuis. En als de kraamzorg weg is .. ja, dan begint het natuurlijk pas écht!

  3. Kirsten schreef:

    Fijn om zo te lezen hoe haar eerste week is verlopen. Wel een beetje eng dat ze gewicht verliest. Hopelijk gaat ze snel groeien maar het kan natuurlijk inderdaad ook zo zijn dat ze op haar papa lijkt! 😀

  4. bysilke schreef:

    Dit artikel is zo leuk om te lezen! Echt heel lief van je dat je dit allemaal wilt delen. Nomi Jill klinkt echt heel mooi -ik betrapte mezelf erop dat ik het een paar keer uitsprak haha- en ik ben heel erg benieuwd naar dit kleine wondertje! Veel geluk <3

  5. Melanie Bastiaans schreef:

    Als je borstvoeding geeft weet je nooit hoeveel ze precies drinken, de ene keer drinken ze meer dan een andere keer. Je weet pas precies hoeveel ze drinken als je het afgekolfd in een flesje geeft. Daardoor gaf ik Luuk ook gekolfde melk in een flesje, maar dat was ook omdat ik het niet prettig vond als hij bij mij aan de borst lag. Met een maandje ging ik over op kunstvoeding, omdat ik geen melk meer had. Maar wat fijn dat het zo goed gaat en indd doe rustig aan (hoe moeilijk het ook is) want het is en blijft een wond ook van binnen en er staan niet voor niets 6 weken herstel voor haha

  6. Gwen schreef:

    Fijn om te lezen zeg! Hier staat mijn tweede geplande ks ivm stuit (ja die dochters van mij haha) gepland over 2 weken, weer ah aftellen dus. Heerlijk! Raar dat het zhuis pas na 2 dagen over kolven begon om de bv op gang te krijgen, maar fijn dat het nu werkt! Echt rustig aan doen hoor, zodra de ergste pijn weg is en je weer goed rechtop kunt staan en bukken ga je snel veel doen, maar echt: neem je rust tussendoor 😉 Ik heb zelf nog tot 8 maanden napijntjes gehad, waarsch omdat ik ook te snel weer te veel deed 😉

  7. Manon Manoontje schreef:

    Mooi om te zien! Heel speciaal om na je gevolgd te hebben tijdens je zwangerschap nu de kleine te zien! wat fijn dat alles naar omstandigheden goed is verlopen, nu hopen dat ze langzaam begint aan te komen 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.