Toen Nomi en Lenn baby’s waren, zijn we niet op vakantie geweest. Ook afgelopen zomer zijn we thuisgebleven, omdat het me zo’n gedoe leek om met een baby op vakantie te gaan. Maar een paar weken geleden bedacht ik me en wilde ik eigenlijk toch wel graag een weekje weg. De rest van ons gezin was daar erg enthousiast over en begin oktober waren we een weekje in Zeeland. Met Elena, van 8 maandjes oud. Of het echt zo’n gedoe was, vertel ik jullie in dit artikel!

Op vakantie met een baby: de voorbereidingen

Terwijl ik de voorpret eerst altijd ontzettend leuk vond, was dat nu wel een beetje anders. Toen we nog geen kinderen hadden, vond ik het ontzettend leuk om mijn koffer in te pakken. Kleding uitzoeken om mee te nemen, anders spulletjes inpakken, nog even de stad in om de laatste dingen te kopen… Heerlijk vond ik het!

Nu was dat toch een beetje anders. Met drie kinderen moet je behoorlijk veel spullen inpakken en Bart heeft een paar keer gevraagd of dat écht allemaal mee moest. Eh, ja! En ik had niet eens heel erg veel meegenomen, zo ongeveer alles wat ik heb ingepakt, is ook gebruikt. Want tja, mijn kleine smeerpoetsjes maken iedere dag hun kleding vies, dus ik pakte 8 setjes kleding per kind in.

En dan de rest nog. Luiers, beddengoed, billendoekjes, ondergoed, pyjama’s, hydrofiele luiers, zetpillen, et cetera, et cetera, et cetera. Omdat ik door de bomen het bos niet meer zag, besloot ik een inpaklijst te maken. En daardoor had ik uiteindelijk alles bij me wat we nodig hadden!

Een baby die twee slaapjes per dag doet

Van tevoren wist ik dat het wel een uitdaging zou worden om leuke dingen te gaan doen met een baby die twee slaapjes per dag doet. En die het ook nog eens vertikt om in de kinderwagen of in de draagdoek te gaan slapen. Zelfs in de auto viel ze pas na een hele tijd in slaap. Haar slaapjes doet ze het liefst in bed.

Gelukkig konden we wel een beetje schuiven met haar slaapjes, maar ook weer niet te veel. Want dan werd ze moe en was ze totaal niet meer te genieten. Dat zorgde er wel eens voor dat we ergens eerder weggingen dan we eigenlijk wilden, bijvoorbeeld bij Neeltje Jans. We hadden er nog wel wat langer rond willen kijken, maar Elena was hartstikke moe en vertikte het om te gaan slapen. En tja, dan kun je maar beter naar huis gaan.

Splitsen

Soms splitsten we ons op, zodat we niet met zijn allen in het huisje hoefden te zitten als Elena sliep. De ene keer bleef ik thuis en ging Bart met de kinderen even zwemmen, naar de binnenspeeltuin of naar het strandje, en de volgende keer deden we dat andersom. Dat ging hartstikke goed en zo konden we wat meer dingen doen.

Met zijn allen iets leuks doen

Maar natuurlijk deden we ook leuke dingen met zijn allen. Met zijn vijven gaan zwemmen was bijvoorbeeld een groot succes. Elena vond het heerlijk in het water en dat was ontzettend gezellig. En ondanks dat ze nog weinig kan, vond ze de binnenspeeltuin ook erg leuk. Ze was lekker om zich heen aan het kijken, speelde een beetje met de ballen en er verscheen een grote glimlach op haar gezicht als ze aandacht kreeg van de kinderen daar.

Elena vind het sowieso heel leuk om lekker om zich heen te kijken. Ze vind het daardoor ook erg leuk om te wandelen. We hebben een paar stadjes bekeken en dat ging hartstikke goed. Verder gingen we een paar keer naar het strand en dan deed ik haar in de draagdoek. Dat vindt Elena ook altijd erg fijn, maar zelfs in de doek gaat ze niet meer slapen. Dus ook daar waren we niet zo heel lang.

Stress?

Ik kreeg de vraag of ik lekker uitgerust was van de vakantie. Nou, nee. Het was ontzettend leuk, maar het was geen vakantie waarin ik uitrustte. En ik moet toegeven dat ik soms wel een beetje gestrest werd van Elena’s slaapjes. Laatst bedachten we om naar het Watersnoodmuseum te gaan, na Elena’s ochtendslaapje. Dan moet ze ’s ochtends natuurlijk wel even goed slapen, want anders zouden we zo weer naar huis kunnen. En ja hoor, na een half uurtje zag ik haar wakker in bed liggen. Gelukkig ging ze wel weer slapen, maar ik zag ons uitje alweer in de soep lopen.

En zo waren er nog meer van die momenten. De tweede dag bijvoorbeeld, toen we hadden bedacht dat Elena ’s ochtends wel in de auto kon slapen, toen we naar Neeltje Jans reden. Nou, mooi niet. En ze moest toch eigenlijk wel echt gaan slapen, anders zou ze al moe zijn als we daar aan zouden komen. Maar madam bleef wakker en daardoor liepen we daar met een baby die eigenlijk wel toe was aan een slaapje. Toen dacht ik nog dat ze misschien wel in slaap zou vallen als ik zou blijven lopen, maar nee…

Maar het was wel ontzettend leuk

Het leverde soms dus wat stressmomenten op, maar ondanks alles hebben we een ontzettend leuke vakantie gehad. Het is alleen niet de makkelijkste leeftijd om mee op vakantie te gaan. Toen Elena jonger was, viel ze makkelijker in de kinderwagen, draagdoek of auto in slaap. En als we een paar maandjes verder zijn, kan ze wat langer wakker blijven zonder jengelig te worden. Maar nu konden we nog even weg buiten de schoolvakanties om, omdat Nomi nog net niet leerplichtig is.

En ik ben heel blij dat we zijn gegaan, we hebben namelijk een heerlijke vakantie gehad!

Zijn jullie wel eens op vakantie geweest met een baby? En hoe vond je dat?