Bij sommige ziekteverschijnselen wordt geadviseerd om meteen de huisarts of de huisartsenpost te bellen. Bijvoorbeeld wanneer je kind opeens rode of paarse vlekjes krijgt die je niet weg kunt drukken. Dat kan onder andere komen door een hersenvliesontsteking en dan moet er heel snel gehandeld worden. Lenn had zaterdagavond opeens dit soort vlekjes op zijn gezicht. Eerst twijfelde ik nog of ik moest bellen, want hij was verder niet ziek. Ik deed het toch maar, en we moesten meteen komen!
Rode vlekjes die je niet weg kunt drukken
Toen ik Lenn naar bed bracht, zag ik dat hij allemaal kleine bultjes had. Die bultjes waren kleurloos en hij had er geen last van. Het leek wel een beetje op kippenvel, maar dan toch net iets anders. En toen zag ik opeens allemaal kleine rode stipjes op zijn wangen. Ik duwde erop, maar ze gingen niet weg. Toen dacht ik al; dat kan wel eens een ritje naar de huisartsenpost worden.
Even bellen voor de zekerheid
Verder was er niks aan de hand en ik twijfelde of ik wel moest bellen. Ik nam het zekere voor het onzekere en ik belde even. Na een heleboel vragen beantwoord te hebben, vroeg de assistente wat mijn vraag precies was. ‘Of het nodig is om langs te komen’, zei ik. ‘Ja, dat is het zeker. Kom maar meteen. En als hij onderweg ziek lijkt te worden of ergens anders last van krijgt, moet je meteen weer bellen en op de 1 (het nummer voor spoed) drukken.’ Terwijl ik me eigenlijk niet echt zorgen maakte, klonk dit toch wel ernstig.
‘Kom maar weer uit bed, Lenn’
‘We moeten eventjes naar de dokter, die wil eventjes naar jou kijken.’ Lenn was het daar niet zo mee eens, hij was net in slaap gevallen. Ik liet hem even een beetje wakker worden, ik vertelde hem dat hij een knuffel mee mocht nemen en toen vond hij het allemaal prima. We stapten in de auto, op weg naar de huisartsenpost.
Kletsen, kletsen, kletsen
In de auto was hij lekker aan het kletsen over van alles en nog wat. Heel even was hij stil en dacht ik, ‘is dit wel goed?’, maar toen ik hem iets vroeg, begon hij weer verder te kletsen. Ook bij de huisartsenpost kletste hij vrolijk verder. Hij had de aandacht van zo ongeveer iedereen in de wachtkamer en hij vertelde van alles.
Bij de huisarts
Het liep natuurlijk ontzettend uit, maar uiteindelijk waren we aan de beurt. Lenn werd een beetje zenuwachtig en veel meer dan ‘ja’, ‘oké’, en ‘dit is een buurman buurman knuffel’ kwam er niet uit. De huisarts stelde een paar vragen en bekeek de rode vlekjes. Lenns temperatuur werd opgenomen, hij moest springen, op zijn tenen staan, zijn kin op zijn borst leggen en de huisarts keek hem helemaal na.
‘heeft hij vandaag hard geschreeuwd?’
Alles was helemaal goed en Lenn had (behalve de vlekjes dan) geen enkele verschijnselen die op een hersenvliesontsteking of iets anders konden duiden. De huisarts vroeg of Lenn vandaag hard geschreeuwd had (eh, ja, dat doet hij zo ongeveer iedere dag wel) en vertelde dat dit soort vlekjes daar wel eens door ontstaan. We kregen als advies om meteen weer te bellen als hij toch ziek zou worden of koorts zou krijgen, en toen mochten we weer naar huis.
Altijd bellen bij rode vlekjes die je niet weg kunt drukken
Wel kreeg ik nog even het advies om ook in het vervolg altijd te bellen als iemand rode vlekjes heeft die je niet weg kunt drukken. Dat er nu niks aan de hand was, betekent natuurlijk niet dat het de volgende keer ook zo is. De kans dat het iets ernstigs is, is niet zo groot, maar je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen en dat adviseer ik jullie ook!
Jeetje dat is toch ook schrikken zeg!
Ik wist helemaal niet dat dit kon wijzen op een hersenvliesontsteking. Goed om te weten.