Lenn haalt regelmatig rare dingen uit, maar de laatste tijd ging hij een stapje verder. Al zeker twee weken lang ontsnapt hij regelmatig uit zijn kamer. En niet om dan naar de slaapkamer van één van zijn zusjes te gaan (oké, dat doet hij ook wel eens), maar hij ontsnapt naar buiten. Blijkbaar heeft mijn vijfjarige de laatste tijd heel wat uurtjes in de speeltuin en bij zijn boomhut doorgebracht terwijl wij dachten dat hij in zijn bed lag te slapen. Hoe hij dat doet en hoe we erachter zijn gekomen, vertel ik je vandaag.
Waarom liggen al die kleren toch op de grond?
Ik trof de laatste tijd regelmatig kledingstukken aan op zijn vloer. Dat herken je misschien wel, maar bij Lenn waren het geen kleren die hij al aan had gehad. Of nou ja, dat dacht ik. Ik stond er verder niet te veel bij stil en ik ging er vanuit dat dat kleren waren die hij ’s ochtends aan had gedaan, maar toch niet mooi vond. Dat gebeurt namelijk ook wel eens.
Waarom staat dat raam toch telkens open?
We zijn aan het verbouwen om onze woonkamer en keuken wat groter te maken. Inmiddels is het dak zo ongeveer klaar, en als Lenn zijn slaapkamerraam opendoet, kan hij op het dak komen. Dat doet hij wel eens, maar voor zover ik wist deed hij dat alleen als Bart op het dak bezig was.
De laatste tijd zag ik regelmatig dat het raam en de hor open waren. Naïef als ik was, dacht ik nog ‘dan zal Lenn wel naar Bart toe zijn gegaan’. Zelf toen ik zeker wist dat Bart niet op het dak was geweest, had ik nog niet door waarom dat raam telkens open stond. ‘Misschien is het magneetje niet meer zo sterk ofzo’, dacht ik. De hor op onze slaapkamer gaat heel soms ook wel eens vanzelf open, dus dat had best gekund.
‘Mama, Lenn is in de speeltuin!’
Laatst zag ik dat het hoeslaken op Lenns bed helemaal kapot was. Ik vroeg Lenn hoe dat kwam, maar hij beweerde het niet te weten. Ik vertelde hem dat hij op zijn kamer mocht blijven zitten totdat hij me de waarheid zou vertellen. Twee minuutjes later kwam hij me vertellen dat hij dat kapot had geknipt en dat hij stiekem een schaar in zijn bed had liggen, die hij onder het hoeslaken had verstopt.
Toen hij vervolgens in de tuin een hamer richting Nomi gooide, mocht hij weer op zijn kamer gaan zitten. Nomi was in de speeltuin en ze kwam naar binnen om te vragen waarom Lenn nu alweer van zijn kamer af mocht. Ik vertelde haar dat Lenn nog op zijn kamer zat, maar volgens Nomi was hij toch echt in de speeltuin.
Ontsnapt
Toen viel het kwartje. Ik liep naar Lenns kamer en ja hoor, het raam stond weer open. Ik haalde Lenn op en vroeg hem hoe hij in de speeltuin was gekomen. ‘Via het raam en de ladder’, vertelde hij me. Ik zei ‘dat is niet de eerste keer dat je dat gedaan hebt hè?’. ‘Nee’, vertelde hij, en hij keek er nog trots bij ook.
Vervolgens vertelde hij me het hele verhaal. Als hij ’s avonds in bed ligt, doet hij zijn kleren weer aan (vandaar dat die kleding telkens op de vloer lag), vervolgens gaat hij via zijn raam het dak op, dan gaat hij via de ladder naar beneden, hij klimt over de schutting en dan gaat hij naar de speeltuin of naar zijn boomhut. Als hij klaar is met spelen gaat hij weer terug naar zijn kamer en doet hij zijn kleren weer uit.
En ik had niks door
Ik kijk ’s avonds voordat ik ga slapen altijd even of de kinderen slapen, en dan lag Lenn altijd gewoon in zijn bed. Gelukkig maar, want ik zou me doodschrikken als ik Lenn opeens nergens zou kunnen vinden.
Voortaan laten we de ladder dus niet meer staan, want dit soort acties kunnen natuurlijk absoluut niet. Lenn weet dat hij het absoluut niet weer mag doen en ik heb hem uitgelegd dat het ook nog eens hartstikke gevaarlijk is. Maar als ik heel eerlijk ben, heb ik er stiekem ook wel om gelachen.