Hoe ik mijn vierjarige kleuter alleen buiten laat spelen

alleen buiten spelen

Na mijn artikel van laatst kreeg ik vragen over het ‘alleen buitenspelen’. Nomi speelt namelijk regelmatig alleen buiten en komt dan ook verder dan onze achtertuin. Ook Lenn gaat dan wel eens mee. Ze zijn er misschien een beetje jong voor, maar het gaat allemaal prima hier. Vandaag vertel ik jullie er wat meer over.

Alleen naar de speeltuin

Nomi en Lenn willen regelmatig naar de speeltuin, die aan onze tuin grenst. Eerst ging ik altijd mee of ging ik in de tuin zitten zodat ik ze kon zien. Maar toen Elena geboren was, was dat niet altijd handig. Dus ik liet Nomi wel eens alleen naar de speeltuin gaan als Lenn zijn middagdutje deed. Dat ging prima en ze bleef altijd netjes in de speeltuin. Nomi is best bang aangelegd en als ik tegen haar zeg dat het gevaarlijk is om alleen op straat te lopen, doet ze dat ook echt niet.

Totdat…

Maar toen stonden er opeens twee klasgenootjes en een paar buurkindjes voor de deur. Ik was de was aan het ophangen en ik hoorde Nomi de deur open doen, dus ik sprintte naar beneden. ‘Mag, mag ik mee buiten spelen?’ Eh… Wat moet je daar nou mee. Tijd om er over na te denken had ik niet en een stuk of 10 vragende kleuteroogjes keken mij aan. ‘Oké, maar niet verder gaan dan het huis van *naam klasgenootje*. En ik wil niet dat je deze straat oversteekt. En doe voorzichtig!’

In no-time had ze haar schoenen aan (dan kan het opeens wel snel) en ze riep nog ‘doeg mam!’. Daar sta je dan. Je kleuter is buiten aan het spelen met vriendjes en vriendinnetjes. Ik weet wel dat ze voorzichtig doet en dat ze heel goed kan uitkijken bij het oversteken (als ze in de verste verte een fietser aan ziet komen, wacht ze zelfs), maar het was toch wel even spannend. Ik vroeg me af of ik even moest gaan kijken maar ik dacht; nee, ik moet nu ook een beetje vertrouwen hebben.

Even later

Een kwartiertje later zie ik haar via de achtertuin (waar de poort nog open stond) binnenkomen. ‘Mam ik moet even plassen en dan gaan we in de speeltuin spelen.’ Ah, fijn. Ik vond het toch wel een fijn idee dat ze ‘gewoon’ in de speeltuin was.

Zelf naar vriendinnetjes

Nomi’s klasgenootje woont 100 meter bij ons vandaan. Maar wel aan de andere kant van de straat, waardoor ze de straat moeten oversteken als ze naar elkaar toe willen. Een rustige straat, maar ook daar kunnen natuurlijk auto’s rijden. Als Nomi in de speeltuin wil spelen en daar is niemand, wil ze wel eens gaan kijken of haar klasgenootje thuis is en vragen of ze meegaat naar de speeltuin. Ze weet dat ze me eerst moet vragen of ze daar naartoe mag gaan, dat ze niet (zonder te vragen) daar thuis mag gaan spelen en dat ze goed moet uitkijken met oversteken. De eerste keren vond ik dat best spannend en ben ik gaan kijken of het goed ging. Ze deed precies wat we hadden afgesproken en daardoor kreeg ik er wat meer vertrouwen in.

‘Is ze daar niet veel te jong voor?’

Sommigen van jullie vinden haar hier waarschijnlijk veel te jong voor. Maar Nomi is een voorzichtig meisje waar je goede afspraken mee kunt maken. Daarnaast wonen we in een woonwijk in een klein stadje met veel sociale controle. Ik kan me voorstellen dat kinderen die in een grote stad opgroeien, pas later alleen buiten mogen spelen. Ook als je aan een drukke weg woont, durf je het misschien nog niet aan als ze zo jong zijn. Nou moet ik zeggen dat de straat die voor ons huis langsloopt ook vrij druk is, en daarom mag Nomi die niet alleen oversteken. Ik weet zeker dat ze dat ook niet zal doen, maar voor de zekerheid heb ik haar toch even gezegd dat als ze dat toch doet, ze niet meer buiten de tuin mag komen.

En Lenn?

Sinds kort mag Lenn zonder mij naar de speeltuin. Als hij daar is, kijk ik regelmatig even of dat goed gaat. Hij weet dat hij de straat niet op mag en ik heb hem meteen verteld dat als hij dat toch doet, hij niet meer naar de speeltuin mag.

Als Nomi in de speeltuin is en ze wil even naar haar klasgenootje toe, wil ik dat ze dat eerst komt vragen. Als Lenn er dan ook is, hou ik hem even bij me of loop ik mee naar de speeltuin. Anders is de kans vrij groot dat hij meegaat. En ik wil hem absoluut nog niet zonder mij op straat hebben lopen.

Lenn speelt dus ‘soort van’ alleen buiten in de speeltuin. Sowieso nooit alleen, maar wel samen met Nomi. En ik kijk iedere paar minuten of dat goed gaat. Vaak kan ik hem via de poort zien en anders loop ik telkens even naar buiten. Hij is een totaal ander kind dan Nomi en daarnaast speelt het leeftijdsverschil natuurlijk ook mee. En daarom durf ik hem voorlopig echt nog niet alleen buiten te laten spelen.

Vanaf welke leeftijd mochten jullie kinderen alleen buitenspelen?

3 gedachten over “Hoe ik mijn vierjarige kleuter alleen buiten laat spelen

  1. jantine schreef:

    Sinds ze 3 jaar zijn spelen ze hier al voor het huis buiten. We wonen in een rondje waar alleen de bewoners komen. Ze fietsen/ steppen hele dagen rondjes of spelen in de zandbak. Woon verder ook in een rustige stad. Denk dat waar je woont wel afhankelijk is wat ouders doen.

  2. Manon schreef:

    Toen ik kind was hadden we een speeltuin in de straat en daar had je zicht op vanuit de tuin. Mn moeder liet me daar spelen en mijn hond destijds was enorm waaks dus hij zat dan naast mij. Als er iemand vreemds in de straat kwam, kwam je niet bij mij in de buurt met die hond haha!

  3. Joanne schreef:

    Oh heerlijk dat je met je kids dat gewoon kan afspreken en er vanuit kan gaan dat ze dat dan ook niet doen. Ik hoop dat al mag ik zelf kids krijgen dat ze ook zo zijn !

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.