Het natuurlijk ouderschap is iets wat ik erg interessant vind. Ik voed mijn kinderen niet volledig op vanuit deze visie, maar bepaalde aspecten gebruik ik zeker. Het scharrelen bijvoorbeeld. Nomi en Lenn zijn echte scharrelkinderen en ik probeer ze lekker veel vrijheid te geven. Zo kunnen ze zelf lekker spelen en ontdekken en daar genieten ze heel erg van!

Vrijheid geven; het begin is lastig

Nomi was 3 jaar toen ze vroeg of ze naar de speeltuin achter ons huis mocht, terwijl Lenn lag te slapen. De speeltuin is zo dichtbij dat ze babyfoon daar nog werkt, dus die nam ik mee. Al snel werd Lenn wakker en ik vertelde Nomi dat we weer naar huis zouden gaan. ‘Maar ik wil nog blijven!’, zei ze. Dat was de eerste keer dat ze alleen in de speeltuin was. Ik kon haar vanuit de tuin zien, maar ik vond het best spannend. Nomi wist dat ze nooit met iemand mee mag gaan en dat ze alleen in de speeltuin en in de tuin mag spelen, en absoluut niet de straat op mag gaan. De eerste keren vond ik het best eng en ik zag 100 doemscenario’s voor me, maar ik kreeg er al snel meer vertrouwen in. Ze ging regelmatig eventjes alleen naar de speeltuin.

Ze was 4 toen ze graag naar een vriendinnetje toe wilde die aan de overkant van de straat woont. Ze vond zelf dat ze wel alleen kon. De eerste keren ging ik met haar mee en liet ik haar zeggen of ze over kon steken. Daarna ging ik stiekem achter haar aan om te kijken of het goed ging. Nadat ik dat een paar keer had gezien, vertrouwde ik wel dat het goed zou gaan.

Alleen naar de speeltuin als je twee bent

Als je grote zus naar de speeltuin mag, wil je dat als klein broertje natuurlijk ook. Toen hij kleiner was, ging ik altijd met hem mee. Lenn is wat ondernemender dan Nomi en het duurde even totdat ik er vertrouwen in had dat hij in de speeltuin zou blijven en niet de straat op zou gaan. Achteraf gezien was hij best jong, hij was namelijk nog net geen drie toen hij samen met Nomi naar de speeltuin ging. Ook dat was in het begin spannend. Je hoort waarschijnlijk wel eens dat je in bepaalde dingen bij je tweede kind makkelijker bent dan bij je eerste, en dat was hier ook absoluut het geval. Het duurde trouwens wel een hele tijd totdat ik hem helemaal alleen naar de speeltuin durfde te laten gaan. Met Nomi erbij voelde het toch ietsje veiliger.

Scharrelkinderen

Als het enigszins mooi weer is, zijn Nomi en Lenn echte scharrelkinderen. Vooral als er ook andere kinderen in en rondom de speeltuin zijn, komen ze nauwelijks binnen. Dan zie ik ze bijna alleen maar als ze honger hebben of naar de wc moeten. Ze kunnen zich dan ontzettend goed buiten vermaken en daar ben ik hartstikke blij mee. Ik denk dat buiten spelen heel goed voor ze is en ik vind het niks wanneer ze alleen maar voor de televisie willen hangen.

Hutten bouwen

Naast de speeltuin is een klein stukje bos en daar bouwen ze regelmatig hutten. Laatst heeft manlief ze een beetje geholpen en nu heeft de hut zelfs een dak van takken. Ze zijn er helemaal blij mee. Ze hebben me een rondleiding gegeven toen het helemaal ‘af’ was. Er is een woonkamer, een keuken, een slaapkamer en zelfs aan de hal is gedacht. De ene keer spelen ze daar vadertje en moedertje, de andere keer zijn ze schatten aan het zoeken en laatst was ik ze kwijt en bleken ze ergens anders nog een hut te bouwen. Verder hebben ze een heus avonturenpad, die niet voor papa’s en mama’s is. Dat is namelijk geheim…

Sinds die hutten er zijn, zijn ze daar heel erg veel. Ze zitten onder de schrammen en Nomi heeft momenteel een flinke blauwe plek op haar voorhoofd doordat er een tak tegenaan kwam, maar dat kan ze allemaal niks schelen. Ze klagen nergens over, ze komen hooguit even een pleister vragen en vervolgens gaan ze weer lekker verder spelen.

Kinderen loslaten is goed voor ze

Je kinderen loslaten is één van de moeilijkste dingen van het ouderschap. Je wil ze overal voor beschermen, maar uiteindelijk leren ze daar weinig van. Door ze los te laten, leren ze zichzelf te redden en al spelend leren ze natuurlijk ook heel veel. Ook is het goed voor de eigen verantwoordelijkheid als papa of mama niet altijd vlakbij is. En dat ze helemaal zelf in het ‘bos’ mogen en kunnen spelen, is ook weer goed voor hun zelfvertrouwen. Natuurlijk moet je het ook niet overdrijven en het moet wel veilig blijven, maar als je het goed aanpakt, is het hartstikke goed voor je kinderen om ze los te laten.

Laat jij je kinderen veel los?