Het is alweer twee maanden geleden dat Nomi voor het eerst naar de peuterspeelzaal ging. De eerste keren vond ik het hartstikke spannend, vooral toen ik haar een keer huilend achter moest laten. Gelukkig is het maar twee keer voorgekomen dat Nomi huilde op de peuterspeelzaal, over het algemeen vindt ze het helemaal niet erg dat ik wegga.
Verlegen
In het begin was Nomi best verlegen op de peuterspeelzaal. Ze zei bijna niks en toen één van de leidsters me vroeg of ze thuis wel praatte, begon ik me wel af te vragen of Nomi zich wel op haar gemak voelde op de peuterspeelzaal. Ze deed altijd wel leuk mee en ze ging er met plezier naartoe, maar het zat me toch niet lekker dat ze nauwelijks praatte.
Een paar weken later hoorde ik dat ze Nomi wel een beetje begon de kletsen, maar ze vonden haar nog steeds een erg bescheiden meisje. Thuis praat ze de hele dag door en is ze niet bepaald bescheiden, dus ik dacht dat ze nog een beetje meer los moest komen. Waarschijnlijk was ze gewoon een beetje verlegen.
Boos als we naar huis gingen
Ik denk dat het ontlading was, maar bijna iedere keer zat Nomi huilend in de auto als ik haar aan het einde van de ochtend ophaalde. Telkens was er iets anders; de ene keer wilde ze een pop meenemen, de andere keer was ze nog niet klaar met glijden, dan wilde ze perse de andere kant op lopen.. En als ik dan zei dat we naar de auto gingen, werd ze heel boos en ging ze huilen. Thuis was het dan vrij snel weer goed, maar ik baalde er wel van.
Toch niet zo verlegen
Vlak voor de voorjaarsvakantie kwam Nomi opeens los. Ze ging grapjes maken, liedjes zingen, maakte vriendjes en vriendinnetjes en ze begon een stuk meer te kletsen. Als ik de verhalen van de leidsters hoor, is Nomi nu wel lekker zichzelf op de peuterspeelzaal. Toen ik Nomi laatst ophaalde zei ze ‘Nomi gek doen school’ en daar moest ze zelf heel hard om lachen. ‘Kindjes ook lachen’, kwam er achteraan en volgens mij begint ze een beetje een clowntje te worden.
En verder
Nomi vindt het zelf hartstikke leuk. Als ik ’s ochtends zeg dat ze naar de peuterspeelzaal (of school, zoals ze het zelf noemt) gaat, zegt ze ‘school leuk!’. Ook als ik haar ophaal gaat het nu hartstikke goed. Als ze de klas uitkomt en ze ziet me, komt ze me meteen een knuffel geven. Wel een hele korte, want daarna moet ze altijd nog even samen met de andere kindjes van de glijbaan.
Ze vertelt ook steeds meer over wat ze op school gedaan heeft. Vaak heeft de leidster me al wel wat dingetjes verteld, maar ik vind het toch altijd leuk om het van Nomi te horen. De dingen die ze het leukst vindt zijn knutselen, met de poppen spelen en liedjes zingen. Maar volgens mij is er eigenlijk niks wat ze echt niet leuk vindt.
Nomi heeft het dus ontzettend naar haar zin en ik ben heel blij dat het zo goed gaat! Gaan jullie kinderen naar de peuterspeelzaal?
Mijn dochter had afgelopen donderdag haar eerste dag op de peuterspeelzaal en ik mocht de hele middag meekijken. Ik ben benieuwd hoe het zonder mij gaat dinsdag.
Voor haar was het ook een hele grote stap! Wat knap dat ze nu toch haar weg heeft gevonden en ze nu helemaal op haar plek zit. Die zorgen die je beschrijf is denk een heel gezond gevoel. Voor mij ook zo herkenbaar.
Als het goed is gaan werken deze maand weer beginnen. Hier hebben we het al eerder geprobeerd maar dat leidde tot bijna drie uur non stop huilen. Heel zielig. Nu dat ze wat ouder is gaan we het gewoon weer proberen.
Ons meisje is vorige week voor het eerst naar de peuterspeelzaal geweest… was 2x flink huilen maar was gelukkig wel snel over… had even later de psz gebeld om te horen hoe het ging en voor mijn gemoedsrust… is echt niet fijn als je je kindje gillend achter moet laten… hopelijk gaat ze het heel leuk vinden want ze is er echt aan toe…
ohh wat zoet zeg. Lekker haar plekje gevonden dus. -x-