Iets meer dan een jaar geleden vertelde ik jullie dat er geen derde kindje zou komen. Op dat moment had ik het nog niet zo door, maar later realiseerde ik me dat ik me volledig liet leiden door angst. Angst voor nog een huilbaby, want de eerste tijd met Lenn was alles behalve makkelijk. Tijdens de zwangerschap had ik totaal geen last van die angst, maar na Elena’s geboorte was ik soms wel eens bang dat het weer zo zou gaan als toen met Lenn.

Herinneringen die terugkomen

Toen ik weer zo’n klein hummeltje in mijn armen had, herinnerde ik me dingen van Lenn die ik een beetje was vergeten (of had verdrongen). Toen ik ’s nachts met een huilende Elena in mijn armen zat, voelde het opeens als de eerste tijd met Lenn. Lenn sliep namelijk gewoon bijna niet. Ik vraag me wel eens af hoe ik dat toen heb volgehouden. Als baby sliep hij een stuk minder dan nu, wat natuurlijk niet goed is.

Op die momenten kwamen de herinneringen weer even terug. Gelukkig ging het bij Elena heel anders. Ze huilt ’s nachts wel eens, bijvoorbeeld door krampjes. Dan troost ik haar en na een tijdje zijn de krampjes weer over. Meestal gaat ze dan gewoon weer slapen.

Bij Lenn was dat anders. De krampjes gingen namelijk niet meer over. Bij Elena duren ze hooguit een minuutje of 10, Lenn sliep tussen de krampjes door hooguit een minuut of 10. En dan begon het huilen weer opnieuw. Ontzettend zielig en het was ook vreselijk frustrerend dat we toen nog niet wisten dat het door koemelkallergie kwam. En daarnaast was het natuurlijk ook heel erg vermoeiend.

‘Hoe ging dat ook alweer bij Lenn?’

Ik lees regelmatig terug hoe Lenn het deed toen hij zo oud was als Elena. In het boek over zijn eerste jaar, of op mijn blog. Toen Lenn zo oud was als Elena nu, ging het al niet zo lekker. Eigenlijk begon het in de kraamweek al, toen was hij al veel aan het spugen en hij had veel last van krampjes. Laatst spuugde Elena een paar keer en meteen vroeg ik aan Bart ‘Lenn spuugde veel meer, toch?’.

Ook aan de foto’s zie ik gelukkig dat het met Lenn heel anders ging dan nu bij Elena. Lenn zat helemaal onder de vlekken en eczeem. Elena heeft nu wat baby-acné, maar dat is niks ergs.

Blijven genieten

Ik zit momenteel nog heerlijk op mijn roze wolk, maar ik ben soms nog wel een beetje bang dat het niet zo goed blijft gaan als nu. Maar goed, je weet natuurlijk nooit hoe het in de toekomst gaat. Daarom herinner ik mezelf er regelmatig aan dat ik gewoon moet blijven genieten, want Elena is gewoon een heerlijk kind. Lekker rustig en tevreden en ze doet het gewoon hartstikke goed. Daarom wil ik me absoluut niet laten leiden door angst, want ik wil gewoon lekker van haar blijven genieten!