Degenen die mij al langer volgen, weten misschien best veel over mij. Ik deel best veel persoonlijke dingen op mijn blog, vooral over het moederschap. Maar er zijn ook dingen waar ik niet of nauwelijks over blog, en die jullie waarschijnlijk helemaal niet van me weten!

1. 10 jaar geleden wist ik niet of ik kinderen wilde

Als klein meisje wist ik zeker dat ik kinderen wilde. Ik was echt een poppenmoedertje en ik vond baby’s heel erg leuk. Maar toen ik 19 jaar was en Bart net kende, wist ik niet of ik wel kinderen wilde. Op dat moment zag ik mezelf nog absoluut niet als moeder. Wist ik veel dat ik 4 jaar later stopte met de pil en probeerde om zwanger te raken!

2. Ik ben 3 keer met een opleiding gestopt

Na mijn vwo ben ik Gezondheidswetenschappen gaan studeren aan de Universiteit Twente. En eigenlijk wist ik van tevoren al dat dat niks voor mij was, maar ik wist niet wat ik anders moest gaan doen. Zelf was ik liever naar het hbo (en eigenlijk wilde ik op de middelbare al naar de Havo) gegaan, maar iedereen om me heen vond dat zonde van mijn opleiding. Na een half jaar stopte ik en begon ik in februari aan de Pabo. Weer een verkeerde keuze en voor de zomervakantie besloot ik al te stoppen. Daarna heb ik ruim 2 jaar SPH gedaan en je raadt het al, ook dat paste eigenlijk helemaal niet bij me. Uiteindelijk deed ik de versnelde mbo+ opleiding Directiesecretaresse/Managementassistent en dat diploma haalde ik wel.

3. Ik had een ontzettende schoenentic

Voordat ik kinderen had, had ik een ontzettende schoenentic. Ik heb periodes gehad dat ik bijna iedere week wel een paar schoenen kocht. Vaak goedkope schoenen, want anders was dat natuurlijk niet te betalen. En veel van die schoenen heb ik hooguit 1 keer gedragen… Tegenwoordig koop ik niet meer zo vaak schoenen voor mezelf, ik koop liever wat minder vaak nieuwe schoenen en dan gewoon een goed paar, waar ik een tijdje mee kan. En sinds ik kinderen heb, koop ik schoenen ook steeds vaker online, bijvoorbeeld via de-schoenenfabriek.nl.

4. Ik heb onder andere in een schoenenwinkel gewerkt

Die schoenentic moest natuurlijk ergens van gefinancierd worden. En hoe kun je dat nou beter doen dan door in een schoenenwinkel te gaan werken! Of… juist niet? Ik solliciteerde bij Dolcis en door mijn enthousiasme voor schoenen werd ik aangenomen. Daar leerde ik heel veel over schoenen en realiseerde ik me dat het misschien toch verstandiger was om niet zo vaak goedkope schoenen te kopen, maar te kiezen voor kwaliteit. Ik kocht iets minder vaak schoenen, maar als je in een schoenenwinkel werkt en telkens zoveel leuke schoenen ziet, is het natuurlijk wel heel verleidelijk om schoenen te kopen…

5. Eigenlijk wilde ik helemaal niet in deze plaats wonen

Ik zag mezelf nooit in een dorpje als dit wonen. Ik had plannen om ergens in een gezellige stad te gaan wonen, of misschien wel in het buitenland. Maar ja, life happened… Of nou ja, Bart wilde hier sowieso al liever niet weg. En met kinderen is het ook best handig en leuk om familie in de buurt te hebben wonen. En de plaats waar ik nu woon, is wel een verbetering ten opzichte van de plaats waar ik ben opgegroeid!

6. Ik heb 2 keer een beugel gehad

Ik kreeg een slotjesbeugel toen ik 11 jaar was en die mocht er een jaar later weer uit. Maar in de jaren daarna begonnen mijn ondertanden weer scheef te staan. Toen ik 17 was besloot ik dat ik daar iets aan wilde laten doen, en toen kreeg ik weer een slotjesbeugel, maar dan alleen bij mijn ondertanden.

7. Ik hou niet zo van dieren

Of nou ja, dieren in het algemeen dan. Ik ben op zich wel een kattenmens, maar katten die ik niet ken, vind ik niks. De katten die we zelf hadden waren dan juist weer de liefste van de wereld en ik vond het heel jammer dat ze vorig jaar weg moesten, omdat Nomi allergisch bleek te zijn. Met andere dieren heb ik niet zoveel en ik ben er stiekem ook wel een beetje bang voor. Maar dat probeer ik tegenover mijn kinderen niet te laten blijken, want ik wil niet dat zij ook bang zijn voor dieren.

8. Ik lees bijna nooit blogs

Je zou misschien verwachten dat ik als blogger regelmatig blogs van anderen lees, maar dat is niet zo. Soms wel hoor, maar echt niet vaak. Niet omdat ik het niet leuk vind, maar dat komt vooral door tijdgebrek.

Wist jij dit al over mij?