Elena is nu 2 en een half en ze is een ontzettende kletskous. Ze vertelt me van alles en ze is steeds beter te verstaan, en dat levert vaak leuke uitspraken op. Vandaag deel ik er een paar, lees je mee?

De leukste uitspraken van Elena van de afgelopen tijd

• Elena was boos op mij, omdat ze vlak voor het avondeten geen koekje mocht. Ze liep naar Lenn toe en ze zei ‘Kom Lenn, mama stout!‘
• Meestal onthoudt Elena wel waar ze haar spullen laat, maar als ze toch een knuffeltje kwijt is, denkt ze dat ze die kan vinden door haar knuffel te roepen. Laatst hoorde ik haar ‘Joeeeeeenicorn?! Ben je?!‘ roepen, toen ze haar eenhoorn kwijt was.
• Voorzetsels zijn nog lastig, en die worden nog wel eens door elkaar gehaald. ‘Mag ik staartje aan?‘ is volgens Elena een hele normale vraag.
• Soms zegt ze dingen die andere mensen echt niet zouden begrijpen. Elena noemt aardbeien ‘aabeebee’ en sandalen zijn ‘jala’. Elena heeft het liefst haar dino sandalen aan, maar die waren spoorloos verdwenen, dus ik pakte haar aardbeien sandalen. Dat werd me niet in dank afgenomen en ze riep ‘Ikke nee aabeebee jala aan! Ikke dino jala aan!‘.
• Een ander leuk woordje is ‘oobeebee’. Dit kan zowel oorbellen als olifant betekenen. Toen ze laatst ‘Oobeebee nou?‘ riep, dacht ik even dat ze haar oorbellen kwijt was. Maar nee, die zaten nog steeds in haar oortjes, maar ze was haar olifant kwijt.
• Nu het kouder wordt, doen we ’s ochtends weer een jas aan voordat we naar school lopen. Toen Elena laatst vroeg ‘Ikke ook joja aan?‘, moest ik wel even denken wat ze bedoelde. Volgens mij kan ze best ‘jas’ zeggen, maar volgens Elena is dat een ‘joja’.
• Tijdens het verschonen van Elena’s luier zei ik dat ze een hele vieze luier had. ‘Nee vies, hele mooie poep!‘ zei Elena toen.
• Als de kinderen een ijsje willen, eten ze dat buiten op (want ik heb geen zin in gevallen ijsjes in de woonkamer). Toen Elena met haar ijsje naar buiten liep, liep ze naar de konijnen en vroeg ze ‘Konijn ook ijsje eten?‘. Nou, laten we dat maar niet doen.
• Ik liep met Elena naar school en zij mocht kiezen welke route we namen. Ze wees waar ze naartoe wilde en ze zei ‘Jij eerst mama‘, dus ik ging eerst. Vervolgens zei ze ‘Ikke ook eerst‘, en liep ze achter me aan. Ik denk dat ze niet helemaal begrijpt wat ‘jij eerst’ betekent!
• Even later hoorde ze een grasmaaier en dat vond ze eng. Maar dat wilde ze niet toegeven, en ze beweerde dat ze zelf niet bang was, maar haar hondje wel. ‘Brrm brrm hondje niet bang maken jij!’, riep ze boos.
• ‘Oh nee, vliegtuig!‘, roept ze regelmatig als ze een vlieg in huis ziet. Dat een vlieg gewoon een vlieg heet, en geen vliegtuig, snapt ze nog niet helemaal.